-
1 osobowy
-
2 zaimek
zaimek osobowy Personalpronomen n;zaimek dzierżawczy Possessivpronomen n;zaimek wskazujący Demonstrativpronomen n -
3 zaimek
m gram.Fürwort n, Pronomen n -
4 zaimek
zaimek [zaimɛk] m\zaimek dzierżawczy/wskazujący/względny/zwrotny Possessiv-/Demonstrativ-/Relativ-/Reflexivpronomen nt, besitzanzeigendes/hinweisendes/bezügliches/rückbezügliches Fürwort\zaimek pytający/nieokreślony/osobowy Frage-/Indefinit-/Personalpronomen nt -
5 Personalpronomen
ling zaimek m osobowy
См. также в других словарях:
osobowy — osobowywi 1. «dotyczący osoby lub osób» Skład, stan osobowy. Dział osobowy. ∆ Osobowy fundusz płac «suma środków finansowych przeznaczonych dla pracowników etatowych za prace wykonywane w ramach zajmowanych stanowisk» ∆ jęz. Nazwy osobowe «nazwy… … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
wy — DBMs. was, C. wam, N. wami; lp p. ty 1. «zaimek osobowy oznaczający osobę, do której się mówi łącznie z innymi osobami: ty i ktoś inny, ty i inni, ty i ty; często w połączeniu z ruchomą końcówką czasownika, z którym się łączy» Wy tego nie… … Słownik języka polskiego
my — DBMs. nas, C. nam, N. nami; lp p. ja 1. «zaimek osobowy oznaczający mówiącego łącznie z innymi osobami: ja i ktoś inny, ja i inni; inni, a wśród nich ja (w mianowniku używany zwłaszcza dla położenia nacisku na podmiot, często w połączeniu z… … Słownik języka polskiego
ja — D. mnie, C. mnie, mi, B. mnie, mię, N. mną, Ms. mnie; lm → my «zaimek osobowy, którym osoba mówiąca oznacza siebie» Ja to zrobię. Mnie tam nie było. Daj to mnie. Podaj mi książkę. Lubił mnie, rzad. mię. Chodź ze mną … Słownik języka polskiego